ضمان ضم به ذمه

ضمان ضم به ذمه (ضمانت تضامنی)

در حقوق ایران ما 3 نوع ضمانت داریم:

• 1-ضمان نقل ذمه
• 2-ضمان تضامنی
• 3-ضمان وثیقه ایی

ضمان ضم ذمه یکی از انواع عقد ضمان در قانون است. ضمان ضم ذمه مسئولیتی برای ضامن در نظر می گیرد که در فرضی که بدهکار نتواند دین خود را اداء کند، طلبکار یا دائن به ضامن مراجعه می کند و طلبش را دریافت می کند.

طبق ماده 493 قانون مدنی : ضمان تضامنی (ضمان عرضی) در این ضمان تعهد ضامن و مضمون عنه در عرض یکدیگر قرار می گیرند و طلبکار می تواند به هرکدام برای وصول طلبش مراجعه کند.

ضمان ضم ذمه چیست؟

این ضمان مشتکل از سه کلمه: ضمان، ضم و ذمه است.

ضمان به چه معنا است؟

ضمان در لغت به معنای تعهد و مسئولیت

و در اصطلاح حقوقی عبارت از این است که شخصی مالی را بر ذمه و عهده دیگری است را بر عهده بگیرد.

ضم به چه معنا است؟

ضم در لغت به معنای پیوست کردن و اضافه کردن  است

و در اصطلاح حقوقی به معنای اضافه کردن ذمه ضامن به ذمه بدهکار است.

ذمه به چه معنا است؟

ذمه در لغت به معنای عهده  است

و در اصطلاح حقوقی حقی است که بر عهده دیگری قرار دارد.

 عقد ضمانت در قانون 

عقد ضمانت یکی از عقود معین و لازم در قانون مدنی است. به موجب ماده 684 قانون مدنی عقد ضمان چنین تعریف شده است:

عقد ضمان عبارت است: از اینکه شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد.

ارکان عقد ضمانت

ارکان عقد ضمانت به 3 دسته تقسیم می شود

• ضامن :کسی که پرداخت مال بر ذمه دیگری را بر عهده می گیرد.
• مضمون عنه: به مدیون اصلی در عقد ضمان، مضمون عنه می گویند
• مضمون له: به طلبکار یا دائن عقد ضمان، مضمون له می گویند.

ضمان ضم ذمه در قانون مدنی 

عقد ضمان در یک تقسیم بندی کلی به ضمان نقل ذمه و ضمان ضم ذمه تقسیم می شود.

در ضمان نقل ذمه، ذمه مضمون عنه کاملاً بری می شود و ذمه ضامن مشغول می شود.

اما در ضمان ضم ذمه، ذمه ضامن و مضمون عنه هر دو با هم مشغول باشد.

در قانون مدنی، ضمان نقل ذمه پذیرفته شده است نه ضمان ضم ذمه.

انواع ضمان ضم ذمه 

ضمان ضم ذمه در یک تقسیم بندی به دو دسته تقسیم می شود:

•  ضمان ضم ذمه وثیقه ای:

در این نوع ضمان ضم ذمه، طلبکار یا دائن (داین) ابتدا به بدهکار اصلی (مضمون عنه) رجوع می کند. اگر بدهکار اصلی بدهی را پرداخت نکرد، سپس به ضامن مراجعه می کند.

•  ضمان ضم ذمه تضامنی:

در این نوع ضمان، طلبکار یا داین مخیر است به هر کدام از ضامن یا بدهکار که می خواهد مراجعه کند.

ضمان ضم ذمه در قانون تجارت 

به موجب قانون تجارت، ضمان ضم ذمه از نوع تضامنی پذیرفته شده است.

ماده 403 قانون تجارت مقرر کرده است:

(در کلیه مواردی که به موجب قوانین یا موافق قراردادهای خصوصی ضمانت تضامنی باشد طلبکار می‌تواند به ضامن و مدیون اصلی‌ مجتمعاً رجوع کرده یا پس از رجوع به یکی از آنها و عدم وصول طلب خود برای تمام یا بقیه طلب به دیگری رجوع نماید.)

 ، وکیل پایه یک دادگستری ، وکیل قرارداد، وکیل ملکی ، وکیل حقوقی