عقد به چه معناست و چه عقودی را در بر میگیرد

ما در این مقاله به بررسی موضوع عقد به چه معناست و چه عقودی را در بر میگیرد پرداخته ایم برای کسب اطلاع بیشتر در این خصوص با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.

عقد به چه معنا است؟ تعریف عقد در قانون مدنی

ماده 183 قانون مدنی در خصوص تعریف عقد اینگونه مقرر می‌دارد :

عقد عبارت است از اینکه ، یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری نمایند و مورد قبول آن‌ها قرار گیرد .

تعهد بر گرفته از واژه عهد است . که در لغت به معنی بر عهده گرفتن ، تعهد بستن و عهد و پیمان بستن است . سوای از تعریف لغتی از حیث اصطلاحی به این معنی است که رابطه حقوقی بین طرفین عقد بسته شده است که شخصی در برابر دیگری ملزم به امری اعم از فعل یا ترک فعل می‌شود
تعهد تنها ناشی از عقد نیست. در همین راستا تعهد ممکن است ناشی از الزامات خارج قرارداد باشد . بنابراین دین ناشی از عقد را تعهد می‌نامند .

تعهد به چند صورت ایجاد می شود؟

طبق قانون مدنی اسباب ایجاد تعهد به دو دسته تقسیم شده‌اند :

الف – تعهدات ناشی از قرارداد ( 183 تا 300 قانون مدنی) به آن پرداخته شده است .
ب – تعهدات ناشی از الزامات خارج از قرارداد( 301 تا 337) قانون مدنی به آن پرداخته شده است .

عقد (عقود) تملیکی به چه نوع عقدهایی گفته میشود – تعریف عقد تملیکی

عقدی  که انتقال مال یا تعهد از ناحیه طرفین باشد به عبارت دیگر عقدی که هر یک از طرفین در ازاء چیزی می دهد چیز  دیگری می گیرد ، عقود تملیکی گفته میشود.  عقودی چون بیع ، معاوضه ، اجاره ، قرض و وصیت تملیکی از این دسته موارد هستند.

عقد (عقود) عهدی به چه نوع عقدهایی گفته میشود – تعریف عقد عهدی

عقد عهدی ، عقدی است که بموجب آن یک طرق متعهد انجام کاری می شود . از جمله این عقود می توان به ضمان ، حواله ، کفالت  ، تبدیل تعهد و نامزدی اشاره کرد.

عقد (عقود) اذنی به چه عقدهایی گفته میشود – تعریف عقد اذنی

عقد اذنی بر عقدهایی اطلاق می‌شود که در آن‌ها تعهد و التزام وجود ندارد ؛ بلکه تحقق و دوام آن‌ها تنها در گرو اذن است و با برداشته شدن اذن ، آن عقود نیز به هم می‌خورند . بنابراین در عقود اذنی بسته به اذن و رضایت است . از جمله این عقود می‌توان به ودیعه  ، عاریه ، وکالت و مضاربه اشاره کرد.

برای دریافت هر گونه مشاوره حقوقی با کارشناسان حقوقی ما در تماس باشید

تعریف عقد تملیکی و عقد عهدی و تفاوت آن ها

تفاوت عقد و قرارداد به چه صورت است؟

در رابطه با تفاوت عقد و قرارداد باید یک تفکیک بین عقود معین و غیر معین قائل شویم . زیرا عقود معین و غیر معین موضوع عقد و قرارداد است و این تفکیک از همین جا نشات می‌گیرد  در زبان غیرحقوقی عقد و قرارداد به یک معنی است .

اما در علم حقوق منظور از اصطلاح عقد ، عقود معین ( آن دسته از عقدهایی که در قانون مدنی شرایط و چگونگی آن­ها ذکر شده است مثل عقد بیع ، عقد اجاره ، عقد رهن ، عقد وکالت ، عقد مضاربه و غیره ) استعمال می­ شود و حال آنکه کلمه قرارداد ، بر تمامی عقود ( خواه معین باشد یا نباشد ) اطلاق میگردد­ شود

قرارداد در صورتی معتبر است که مخالف نظم عمومی ( اخلاق نیکو و قانون آمره ) نباشد . به طور کلی نظم عمومی عبارت است از مجموعه تاسیسات حقوقی و قوانین وابسته به حسن جریان لازم امور مربوط به اداره کشور و یا راجع به صیانت امنیت و اخلاق در روابط مردم که اراده افراد جامعه در خلاف جهت آنها بلا اثر باشد .

بنابراین نظم عمومی به طور آشکار با منافع و مصالح جامعه مرتبط بوده و طبیعت آن به گونه ­ای است که همه افراد باید آن را محترم شمرده و تجاوز به آن غیر ممکن باشد . ( کاتوزیان ، ناصر . فلسفه حقوق . تهران : انتشارات شرکت سهامی انتشار ،1387 . ص 52

برای کسب اطلاعات درباره شناخت انواع قراردادهای حقوقی در کسب و کار کلیک کنید

تعریف عقد معین و عقد نامعین و تفاوت آنها

ارکان یک تعهد

تعهد که وجه مشترک عقود و قراردادها به شمار میرود‌: ‎سه رکن دارد
1-طرفین تعهد: منظور از طرفین تعهد دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی است . بنابراین ، برای تصور تعهد ، وجود شخصی به عنوان طلبکار یا متعهدله و شخص دیگری به عنوان متعهد یا مدیون ضروری است . البته این نکته را نباید فراموش کرد که ممکن است استثنائا برخی از تعهدات ایجاد شوند که متعهد له مشخصی نداشته باشند . مانند جعاله عام یا بیمه عمر که ممکن است ذینفع آن در حین انعقاد عقد معدوم باشد .

2-موضوع تعهد: اعم است از اینکه فعل ( انجام کار ) که ممکن است مادی مثل تعهد به ساخت آپارتمان یا حقوقی مثل تعهد به فروش یا اسقاط حق یا ترک فعل باشد . این موضوع نیز به مانند فعل ممکن است مادی به مانند تعهد به عدم اشتغال به شغل پر سر و صدا یا تعهد به عدم افشای اسرار تجاری و یا حقوقی به مانند تعهد به عدم انتقال عین مستاجره . بنابراین موضوع تعهد باید معلوم و معین و مقدور بودن باشد .

3-رابطه حقوقی : به موجب آن متعهد له می‌تواند الزام متعهد را به ایفای تعهد خود درخواست کند . دلیل تکیه بر حقوقی بودن رابطه دینی آن است که به طور معمول دین همراه با ضمانت اجرایی است که به موجب آن طلبکار حق رجوع به دادگاه یا سایر مقامات عمومی را برای اجبار مدیون می‌دهد . همین ضمانت اجرا وجه تمایز دیون حقوقی از تعهدات اخلاقی است .

گروه وکلای حکمت

گروه وکلای حکمت با پیگیری های مستمر و به موقع در مورد پرونده های موکلین در زمینه اختلافات و دعاوی  حقوقی و کیفری و خانواده و ثبتی سعی دارد که یک تیم قوی و با بهره مندی از علم نوین حقوقی با مشاوره های خود  شما هموطنان گرامی را در مواجه شدن با مشکلات در پیشنهاد یک راه درست حقوقی و قانونی  راهنمایی و هدایت  کند و با امکانات وکیل ملکی  وکیل قرارداد  ،وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی و کیفری آنلاین و مشاوره های تلفنی و مشاوره های حضوری در تهران با منشور اخلاقی مسئولیت پذیری رضایت هموطنان را به دنبال خواهد داشت