ماده قانونی خلع ید

ماده قانونی خلع ید

شاید عبارت “خلع ید و دعوای آن” را قبلا شنیده باشید.

در ابتدا به بیان اصطلاح حقوقی خلع ید می پردازیم.

خلع ید در اصطلاح حقوقی به معنای:

” رفع تصرف غیر قانونی غاصب نسبت به مال دیگری است که حق هیچگونه تصرفی را در آن نداشته است.”

دعوای خلع ید : مستندا به ماده 308 قانون مدنی که بیان می دارد :

در قوانین ما صراحتا اشاره ای به واژه “خلع ید” نشده است اما طبق ماده مذکور، منظور از به کار بردن واژه خلع ید در مواد قانونی همان غصب می باشد.

دعوای خلع ید زمانی مطرح می شود که شخصی به صورت غیر قانونی ملکی را تصرف نموده و مالک ملک، قصد اخراج و رفع تصرف آن شخص از ملک خود را داشته باشد.

آیا طرح دعوای خلع ید ارکان خاصی دارد؟

پاسخ به این سوال مثبت است.

دعوای خلع ید دارای ظوابط و شرایطی می باشد که در ادامه مطلب به آنها اشاره خواهیم کرد:

ارکان دعوای خلع ید

1) مالک بودن خواهان

2) اثبات تصرف خوانده

3) عدوانی بودن تصرف خوانده

4)غیر منقول بودن ملک مورد نظر

تفاوت دعوای خلع ید و تخلیه ید

تفاوت های دعوای خلع ید و تخلیه ید به شرح ذیل است:

1) دعوای خلع ید فقط مختص به اموال غیر منقول می باشد در صورتی که دعوای تخلیه ید اموال منقول و غیر منقول را شامل می شود.

2) تفاوت دیگر،در نوع مالکیت است.

در دعوای خلع ید ارائه سند رسمی الزامی است در حالیکه در دعوای تخلیه ید مالکیت بر منافع به تنهایی مورد قبول می باشد.

3) وجود قرارداد از دیگر تفاوت های بسیار مهم این موضوع می باشد.

در دعوای تخلیه ید ما زمانی طرح دعوا انجام می دهیم که یک قرارداد قانونی از قبل منعقد شده و از مدت انقضای آن گذشته باشد، مانند قرارداد بین موجر و مستاجر که مدت آن به پایان رسیده و مستاجر ملک را متصرف شده است.

از طرفی دیگر، دعوای خلع ید زمانی مطرح می شود که از قبل قراردادی وجود نداشته و غاصب به صورت غیر قانونی ملک مالک را در تصرف خود در آورده است.

اگر در مورد دعاوی ملکی نیاز به مشاوره حقوقی با وکیل حقوقی ، وکیل ملکی ،وکیل قرارداد  را دارید با ما در تماس باشید…