ماده 10 قانون تملک آپارتمان ها

قانون تملک آپارتمان ها در خصوص مشاعات و قسمت های اختصاصی و کلیت قوانین رایج آپارتمان ها میباشد که لازم است ساکنین ساختمان نسبت به همه آنها اشراف داشته باشند در ادامه مقاله با ما همراه باشید.

ماده 10 قانون تملک آپارتمان ها چیست؟

در کلان شهر های بزرگی که هر روزه به علت مهاجرت به آنها جمعیتشان افزوده می شود و به تبع آن، افزایش مسائل و مشکلات آپارتمان نشینی بروز می کند. 

گاه مسائل و مشکلاتی که در بین افراد جامعه و محل زندگی آنان و آپارتمانهایشان رخ می دهد ساده و زود گذر هستند اما گاه مسائل فراتر هستند و برای حل آنان نیاز به یک سری قوانین در آن زمینه است که بتواند راه گشا بوده و به آن استناد و استفاده کرد.

مالکیت در آپارتمان‌ها بر دو بخش تقسیم می‏‎شود: مالکیت بر قسمت‌های اختصاصی و مالکیت بر قسمت‌های مشترک و یا همان مشاعات ساختمان.

اصولا بخش‌هایی از هر آپارتمان که در سند، مالکی برای آن قید نشده باشد، و همه ساکنین به طور مشترک از آن استفاده می‌کنند را مشاعات می‌گویند مثل: زمین ساختمان -پشت بام-درب ورودی-راهرو-پنجره‌های راهرو-آسانسور-ورودی پارکینگ -پارکینگ اضافی-پله‌ها –شوفاژخانه-تاسیسات مشترک-انشعابات مشترک-حیاط-لابی-باغچه

تامین مخارج مشاعات ساختمان بر عهده کلیه ساکنین ساختمان است که سهم هر یک بر اساس متراژ واحدها تعیین می‌گردد.

تمام ساکنین موظف هستند سهم خود را برای تعمیر و نگهداری از مشاعات به مدیر ساختمان پرداخت کنند.

اگر مالکی سهم واحد خود را پرداخت نکند، ساکنین آپارتمان می‌توانند شکایت خود را از طریق شورای حل اختلاف پیگیری نمایند.

گاه در قسمت مشاعات، بدلیل استفاده ی مشترک ساکنین، اختلافاتی بوجود می آید که در ماده 10 قانون تملک آپارتمان ها را به آن پرداخته شده است:

{ هر کسی آپارتمان را خریدار ی مینماید به نسبت مساحت قسمت اختصاصی خریداری خود در زمینی که ساختمان روی آن بنا شده یا اختصاص به ساختمان دارد مشاعا سهیم می گردد، مگر آنکه مالکیت زمین مزبور بعلت وقف یا خالصه بودن یا علل دیگر متعلق بغیر باشدکه

دراینصورت باید اجور آن را به همان نسبت بپردازد مخارج مربوط به محافظت ملک و جلوگیری از انهدام و اداره و استفاده از اموال و قسمتهای مشترک به طور کلی مخارجی که جنبه مشترک دارد و یا بعلت طبع ساختمان با تاسیسات آن اقتضا دارد یکجا انجام شود نیز باید به تناسب حصه هر مالک بترتیبی که در آئین نامه ذکر خواهد شد پرداخت شود هر چند آن مالک از استفاده از آنچه که مخارج برای آن ست صرف نظر نماید.

-مکرر –در صورت امتناع مالک یا استفاده کننده از پرداخت سهم خود از هزینه های مشترک از طرف مدیر یا هیئت مدیران وسیله اظهار نامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن مطالبه می شود.

هرگاه مالک با استفاده کننده ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه سهم بدهی خود را نپردازد، مدیر یا هیئت مدیران میتوانند به تشخیص خود و با توجه به امکانات، از دادن خدمات مشترک از قبیل شوفاژ-تهویه –آب گالرم –برق –گاز و غیر به او خودداری کنند.

و در صورتیکه مالک و یا استفاده کننده همچنان اقدام به تصفیه حساب ننماید، اداره ثبت محل وقوع آپارتمان به تقاضای مدیر یا هئیت مدیران برای وصول وجه مزبور بر طبق اظهار نامه ابلاغ شده اجرائیه صادر خواهد کرد. عملیات اجرائی وفق مقرارت اجرا ی اسناد رسمی صورت خواهد گرفت و در هر حال مدیر یا هیئت مدیران موظف میباشند که به محض وصول وجوه مورد مطالبه یا ارائه دستور موقت دادگاه نسبت به برقراری مجدد خدمات مشترک فوراً اقدام نمایند.}

شخصی که به عنوان مالک یا مستأجر وارد یک ساختمان می‌شود، موظف است میزان شارژ تعیین‌شده را پرداخت کند. در غیر این صورت با جریمه‌ها و تعقیبات قانونی مواجه خواهد شد.

در ادامه بخوانید:عرصه و اعیان ملک

منظور از شارژ ساختمان چیست؟ 

منظور از شارژ مبلغی است که هر واحد باید برای هزینه‌های عمومی و مشترک ساختمان پرداخت کند.

این مبلغ بسته به شرایط و امکانات ساختمان، صرف نظافت مشاعات، تعمیر و نگهداری آسانسور، حقوق و مزایای سرایدار یا نگهبان و باغبان و … می‌شود. در برخی ساختمان‌ها کنتور آب، برق و گاز مشترک است بنابراین هزینه‌های قبض این موارد نیز به مبلغ شارژ اضافه می‌شود. روش تعیین شارژ بسته به نظر ساکنان و اعضای هیئت مدیره مشخص می‌شود.

ممکن است بر اساس تعداد نفرات ساکن در هر واحد میزان شارژ متغیر باشد و یا بدون در نظر گرفتن تعداد ساکنین، هر واحد میزان شارژ ثابتی داشته باشد. همه باید هزینه‌های شارژ را به صورت کامل پرداخت کنند و کسی نمی‌تواند مثلا با ادعای اینکه از آسانسور استفاده نمی‌کند، از پرداخت هزینه‌های مربوط به آن خودداری کند.

در صورتیکه هر یک از اعضای ساختمان شارژ و یا هزینه های مربوط به ساختمان را پرداخت ننمایند، ساده ترین راه حل این است که مدیر با استفاده از هیئت مدیران ساختمان موضوع را حل و فصل نمایند اما راه قانونی و البته طولانی آن، مراجعه مدیر به شورا حل اختلاف می باشد.

مراجعه به شورای حل اختلاف و تنظیم اظهارنامه:

در مرحله اول مدیر ساختمان باید به شورای حل اختلاف منطقه مراجعه و اظهارنامه‌ای به نام مالک یا مستأجر خاطی تنظیم کند. در متن اظهارنامه به مبلغ بدهی شخص و مدتی که پرداخت آن به تعویق افتاده است اشاره می‌شود.

قطع خدمات مشترک در قانون تملک آپارتمان ها:

اگر واحد مذکور با گذشت 10 روز از دریافت اظهارنامه، نسبت به پراخت شارژ اقدام نکرده باشد، مدیر ساختمان می‌تواند خدمات مشترک مانند آب گرم، گاز و … را برای آن واحد قطع کند. قطع این خدمات تا زمان پرداخت بدهی ادامه خواهد داشت.

صدور اجرائیه در قانون تملک آپارتمان ها:

در صورتی که مالک یا مستأجر یک واحد پس از دریافت اظهارنامه و قطع خدمات مشترک، همچنان نسبت به پرداخت بدهی اقدام نکرد، مدیر ساختمان باید به اداره ثبت منطقه مراجعه کند. در این موارد اداره ثبت با توجه به اظهارنامه‌ای که قبلا صادر شده است، برای فرد بدهکار اجرائیه صادر می‌کند. فرد بدهکار پس از دریافت اجرائیه به مدت ده روز فرصت دارد که نسبت به پرداخت بدهی خود و یا توافق با هیئت مدیره ساختمان اقدام کند.

مراجعه به دادگاه:

اگر با طی مراحل فوق، واحد مربوطه همچنان از پرداخت بدهی امتناع کند، مدیر ساختمان می‌تواند به دادگاه عمومی حقوقی مراجعه و دادخواست تنظیم کند.

اگر در ارتباط با ماده 10 قانون تملک آپارتمانها به سوالی برخورد کردید آن را در قالب کامنت بیان کنید و یا با شماره های 09120170676 و 09123439500  تماس حاصل فرمایید تا از وکیل ملکی گروه وکلای حکمت مشاوره حقوقی دریافت نمایید.