نحوه انتقال سند در مشارکت ساخت

گاها تقسیم واحدها، منشأ بسیاری از اختلافات حاصله فی ما بین مالکین  و سازندگان می باشد که متاسفانه  ملاحظه میگردد مالکین وسازندگان سعی واهتمام خود را در تنظیم این قسمت از قرارداد نمی نمایند و قرارداد از این حیث ناقص است و انصاف واقعی در تقسیم واحدها  رعایت نمی گیرد.

معمولاً مالکین و سازندگان بنحو مندرج در ذیل واحد ها احداثی را تقسیم می نمایند.

1-تقسیم معمولی: بدین نحو که هریک از مالکین و سازندگان، بر اساس میزان  آورده ی خود، در درصدی از کل سهم الشرکه ساختمان سهیم میشوند بدون آنکه واحد ها را بین خود تقسیم نمایند.

که درصد سهام  هر یک مالکین ویا سازندگان، با توجه به قیمت زمین و مصالح متفاوت میباشد که به صورت 50_50 و یا 40-60 و …معین می گردد.

2.تقسیم واحدی

در این نوع از تقسیم، هریک از مالکین و سازندگان، با توجه به تعداد واحدها و متراژ آن و مرغوبیت آن، واحدها را میان خود تقسیم می کنند.

بطور مثال واحد 1 و 2 متعلق به مالک و واحد 3و 4 متعلق به سازنده میباشد.

این نوع تقسیم بندی مناسب نمی باشد چراکه امکان دارد مساحت بعضی از واحدها کم و یا زیاد باشد و بدین  وسیله حق یکی از طرفین قرارداد مشارکت در ساخت  تضیع گردد.

3.تقسیم  واحدی، احتسابی(بهترین نوع تقسیم)

که در این نوع نحوه تقسیم، مالکین و سازندگان ،ضمن تعیین واحدهای مختص خود، توافق می کنند تا بعد از اخذ صورت مجلس تفکیکی، کم و زیادی مساحت ملک و یا مرغوبیت آن را بر اساس قیمت مندرج درقرارداد و یا قیمت روز با هم  محاسبه و یامصالحه نمایند.

ضمناً طرفین قرارداد مشارکت در ساخت میبایست وضعیت مالکیت شان را نسبت به انباری وپارکینک را ضمن قرارداد مشارکت در ساخت و یا  به موجب توافق جداگانه، مشخص نمایند.