تشریفات قانونی خواستگاری و نامزدی

تشریفات قانونی خواستگاری و نامزدی

پایداری ازدواج به این معنا می باشد که نقاط اشتراک و تفاهم زوجین زیاد باشد و شرایط همتایی و کفالت آنها نیز فراهم باشد.

بی تردید لازمه ی دستیابی به چنین هدفی، معارفه و آشنایی کامل زوجین با یکدیگر می باشد و این امر مستلزم رفت و آمد و نشست و برخاست آنها با یکدیگر است که در محیطی صمیمی و به دور از تعارفات صورت پذیرد . این مهم با انجام مراسمی قبل ازدواج انجام میگیرد که تحت عنوان نامزدی یا وعده ازدواج از آن یاد می کنند.

“نامزدی یا وعده ازدواج، توافق مرد و زن است بر ازدواج در آینده ای مشخص که معمولا با تعیین مهر و شرایط وصلت و زندگی آینده همراه است و غالبا با رسم انگشتر بدست کردن پیوند خورده است .”

اختلافاتی که در مساله خواستگاری و دوران نامزدی و مسایل جانبی آن از ایجاد روابط جنسی، پیدا شدن حمل و پاره ای دیگر از از مسائل که بروز می نماید، کم نیستند و مشکلا ت زیادی برای خانواده ها به بار می آورد.

**قوم لبنانی که از طایفه های گوناگونی تشکیل شده، عملیات و تشریفات معینی را رعایت میکنند که از جمله میتوان به عملیات ثبوت اهلیت داوطلبان ازدواج و عدم وجود مانع اشاره داشت.

در مجموع، این عملیات بیشتر جنبه شکلی دارد و برای توثیق عقد صورت میگیرد. به عبارتی همانگونه که در ماده 33 این قانون آمده است :

عقد نکاح قبل از اجرا اعلان و آشکار میشود و عدم رعایت آن، موجب عدم استماع دعاوی مربوط به آن در محکمه است.  این تشریفات در (مواد یک تا چهارده الحاقی به قانون حقوق خانواده ) منعکس گردیده است .

از جمله تشریفات گواهی اجرای عقد نکاح است که توسط هیات منتخب روستا یا محله ای که دو نامزد در آن سکونت دارد، اعطا میگردد. در این گواهینامه دو طرف و شهر آنان، نام پدر، صفت، کار و محل اقامت، مذهب، تابعیت، داشتن اهلیت برای ازدواج، وجود یا عدم وجود مانع و اذن اولیا در صورتی که نکاح به اذن ولی نیازمند باشد، ذکر می شود.

با توجه به مراتب یاد شده به نظر میرسد چون در دوران نامزدی غالب خانواده های مذهبی که دغدغه پرهیز از روابط نامشروع بین نامزدها را در سر دارند گاه به عقد موقت رو می آورند، برای دفع پاره ای مشکلات و ایجاد نظم قانونی در روابط نامزدها، ثبت مراسم نامزدی در قانون پیش بینی گردیده است.

مراحل خواستگاری تا ازدواج

• خواستگاری
• مشاوره و آزمایشات پیش از ازدواج
• نامزدی
• عقد
• حنابندون
• عروسی
• پاتختی

^{نامزدي يا وعده نكاح و ايجاد رابطه زناشويي} 

در پاسخ به سوال می بایست گفت :

در عرف کشور ما، تعهد بر انجام هر قرارداد متمایز از آن قرارداد محسوب می شود. بدین معنا که در قرارداد نامزدی اگر طرفین تعهد بر انعقاد عقد نکاح در آینده دهند، لزوما به معنای انعقاد عقد نکاح نمی باشد . به بیان دیگر،  قرارداد نامزدي ، نامزدها را زن و شوهر نكرده و به همسري هم در نمي آورد و رابطه جنسي آنها طي اين مدت نامشروع و غير قانوني است .

^{الزام آوری نامزدي يا وعده نكاح} 

در اینجا امکان دارد این سوال پیش بیاید که آیا در صورت تمرد و امتناع یکی از نامزدها برای انعقاد عقد نکاح ،نامزد دیگر می تواند الزام وی را از دادگاه تقاضا نماید و او را به انجام این عقد ملزم کند؟

در پاسخ به این سوال 2 فرص متصور می باشد :

بر اساس (ماده 10 قانون مدني) :

• قراردادهاي خصوصي منعقده میان افراد در صورتی که مخالف نظم عمومی و اخلاق حسنه و هم چنین نص صریح قانون نباشد، نافذ بوده و دارای آثار می باشد . و قرارداد نامزدی هم تابع ماده 10 بوده فلذا به استناد این ماده می توان نامزد امتناع کننده از عقد ازدواج را از طریق دادگاه به انعقاد این عقد ملزم نمود .
• همانطور که جناب آقاي دكتر كاتوزيان هم فرموده اند، تعهد به انعقاد عقد، ارزش عقد اصلی را نداشته و از منظر قانون برای طرفین الزامی ایجاد نمی کند و مرد و زن تا آخرین لحظات پیش از نکاح در گرفتن تصمیم آزاد و مختار می باشند .

***بنابراین مطابق اصل حاکمیت اراده، به دلیل حفظ کیان و قداست و سلامت خانواده و هم چنین آزادی طرفین در انتخاب بر اساس اراده خود، ماده 10 قانون مدنی نمی تواند مستند الزام متعهد قرار گیرد .

جهت مشاوره حقوقی با وکیل خانواده، وکیل پایه یک دادگستری با شماره تلفن 09120170676 – 09123439500 تماس بگیرید.